''చేనేత వృత్తి భారతదేశంలోని వైవిధ్యాన్నీ, హస్తకళా నైపుణ్యాన్నీ చాటుతోంది. స్వదేశీ కళలను సంరక్షించేందుకు ఆ వృత్తిదారులు ప్రశంసనీయమైన కృషి చేస్తున్నారు. చేనేత ఉత్పత్తులకు సంపూర్ణంగా మద్దతునిద్దాం. చేనేతకు చేయూతనిస్తూ ఆత్మనిర్భర్‌ భారత్‌ దిశగా ప్రయత్నాలను బలోపేతం చేద్దాం'' అంటూ ఈ ఏడాది ఆగస్టు ఏడో తేదీన జాతీయ చేనేత దినోత్సవం సందర్భంగా స్వయంగా మన ప్రధాని నరేంద్రమోడీగారి సందేశం. ఈ పిలుపునిచ్చి నిండా నాలుగు నెలలైనా గడవక ముందే కేంద్ర ప్రభుత్వం చేనేత రంగాన్ని నిర్వీర్యం చేస్తూ నేతన్నల వెన్ను విరిచే నిర్ణయం తీసుకుంది. చేనేత, జౌళి పరిశ్రమలపై ప్రస్తుతం ఉన్న అయిదు శాతం జీఎస్‌టీని జనవరి ఒకటి నుంచి ఏకంగా 12శాతానికి పెంచేందుకు పచ్చజెండా ఊపింది. ఇప్పటికే సవాలక్ష సమస్యలతో సతమతమయ్యే 'చేనేత' కరోనా వంటి విపత్కర పరిస్థితులతో అవసాన దశకు చేరింది. తాజాగా కేంద్రం ఈ నిర్ణయం తీసుకోవడం చేనేత రంగాన్ని పెనం మీద నుండి పొయ్యిలోకి పడేయటమే.
   'ఆజాదీ కా అమృత్‌ మహౌత్సవం' అంటూ డెబ్బైఐదేండ్ల స్వాతంత్య్ర వేడుకలను ఘనంగా నిర్వహిస్తున్నామని గొప్పలు చెప్పుకునే మన నాయకగణం... మరి స్వాతంత్య్ర ఉద్యమ దీపికగా నిలిచిన చేనేత రాట్నాన్ని 'ఏ కీలుకా కీలు' విరిచే పనికి ఎందుకు పూనుకుంది? మన ప్రభుత్వాల ఉపేక్షతో ఆయా రంగాలు నిర్వీర్యమవుతున్నాయి. స్వాతంత్య్రం సిద్ధించేనాటికి అయిదు కోట్ల కుటుంబాలు చేనేతను నమ్ముకొని జీవనం సాగిస్తుండేవి. ప్రస్తుతం ఆ సంఖ్య ముఫ్పై లక్షలకు పడిపోయింది. అందులో 67శాతం కుటుంబాల నెలవారీ ఆదాయం అయిదు వేల కన్నా తక్కువే. ఇప్పటికే సరైన మార్కెటింగ్‌ సదుపాయాలు లేక వారి పరిస్థితి అగమ్యగోచరమైంది. 'మూలిగే నక్కపై తాటిపండు పడ'్డ చందంగా కరోనా ఈ పరిస్థితిని మరింత దెబ్బతీసింది.
   వృత్తులిప్పుడు ఆరిపోయిన దీపాలు అంటున్నారు మన పాలకులు. మరి ఆ దీపం ఆరిపోకుండా చేతులు అడ్డుపెట్టాల్సిన బాధ్యత ఎవరిది? ఉమ్మడి జాబితాలో ఉన్న చేనేత, జౌళి రంగాల నుండి గడిచిన దశాబ్ద కాలంలోనే 28 పథకాలు రద్దు చేసింది సర్కార్‌. ఒకప్పుడు మన చేనేత ఖండ ఖండాంతరాలలో ప్రఖ్యాతిపొందింది. అగ్గిపెట్టెలో ఆరుగజాల చీరను బ్రిటిష్‌ యువరాణికి బహూకరించిన్న నైపుణ్యం మన నేతన్నలది. ఆ వేళ్ళను ఆనాడే నరికితే దేశం స్వాతంత్య్ర సమరాంగణమయ్యింది.' సబ్‌ కా సాథ్‌.. సబ్‌ కా వికాస్‌' అన్న నినాదంతో అధికారంలోకి వచ్చిన బీజేపీ 2017లోనే చేనేతపై12శాతం జీఎస్‌టీ మోపే ప్రయత్నం చేసింది. దేశవ్యాప్తంగా పెల్లుబికిన ఆందోళనలతో దిగి వచ్చింది. చేనేత రంగానికి అన్యాయం చేయడంలో మన ప్రభుత్వాలు ఆ వలస పాలకుల బాటలోనే నడుస్తున్నాయనడానికి ఇదో ఉదాహరణ మాత్రమే. ఆర్థిక వ్యవస్థ పునరుద్ధరణ చర్యలు అంటూ ప్రభుత్వరంగ సంస్థల మూసివేత, విక్రయాలను చేపట్టిన కేంద్రం గతేడాది జులైలోనే అఖిల భారత చేనేత బోర్డుని సైతం రద్దు చేసింది. ఆ తరవాత జాతీయ చేనేత అభివద్ధి కార్పొరేషన్‌ను కుదించింది. తాజాగా జీఎస్‌టీ పెంపు నిర్ణయం చేనేత రంగాన్ని నిర్వీర్యం చేస్తుంది. ఇప్పటికే అయిదుశాతం జీఎస్‌టీతో కుదేలయిన చేనేత పరిశ్రమ ఉత్పత్తులూ ఘననీయంగా పడిపోయాయి. కేవలం వ్యాపార సంస్థలు మినహా చీరలు, ఇతర వస్త్రాలను నేతన్నల వద్దనుంచి ఇతరులెవరూ కొనే పరిస్థితి లేదు. చేనేతను ఆదుకోవటమంటే ఇదేనా?
  కేంద్ర ప్రభుత్వం ఆత్మనిర్భర్‌ భారత్‌ పథకాన్ని తెచ్చినప్పటికీ చేనేతకు, చిన్న జౌళి పరిశ్రమలకు ఒరిగిందేమీ లేదు. రంగులు, రసాయనాలు, నూలు ధరలు గతేడాది 30 నుంచి 40శాతందాకా పెరిగాయి. ఇంధన ధరల పెంపువల్ల రవాణా ఖర్చులు సైతం అధికమయ్యాయి. కరోనా తరవాత బ్యాంకులు, ఇతర ఆర్థిక సంస్థలు చేనేత పరిశ్రమను ఆదుకునేందుకు ముందుకు రావడం లేదు. రాష్ట్రాల సంగతి అటుంచితే కేంద్రం నుంచి చేనేత కార్మికుల కోసం సమర్థ పథకం ఒక్కటీ ఆసరాగా నిలవడంలేదు. 1990ల్లో ప్రారంబభమైన నూతన జౌళి విధానంలో నూలు మిల్లులు ఉత్పత్తి చేసే చిలపనూలు (హ్యాంక్‌ యార్న్‌)కు కోత పడటం చేనేతను అంపశయ్య మీదకు పంపింది. నేటి జీఎస్‌టీ పెంపుదల దానికి మరణశాసనమవుతుంది. కార్ల ఉత్పత్తి దార్లు మొదలు సెల్‌ఫోన్‌ తయారీ దార్ల వరకు జీఎస్‌టీని తగ్గించమని కేంద్రప్రభుత్వాన్ని డిమాండు చేస్తున్నారు. బహుశా ఆ మిత్రులను సంతృప్తి పరిచేందుకు చేనేతను ఫణంగా పెడుతున్నట్టున్నారు. ఇప్పుడు జీఎస్‌టీని 12శాతానికి పెంచడం చేనేతకు, జౌళిరంగంలోని చిన్న పరిశ్రమలకు కోలుకోలేని దెబ్బ. తెలంగాణ, తమిళనాడు, ఒడిశావంటి రాష్ట్రాలు చేనేతరంగ అభివృద్ధికి కృషి చేస్తున్నప్పటికీ కేంద్ర ప్రభుత్వం నుంచి సరైన సాయం అందడం లేదు. తెలంగాణ రాష్ట్ర చేనేత, జౌళి శాఖల మంత్రి కేటీఆర్‌ జీఎస్‌టీ దుష్పరిణామాలపై కేంద్ర ప్రభుత్వానికి లేఖ రాసినా కనీసం స్పందన శూన్యం. అనేక మంది ప్రజలకు ఉపాధి కల్పించే చేనేత ఉత్పత్తులపై పన్నును తగ్గించాలి. ఇప్పటికైనా అంతర్జాతీయంగా ఎంతో గిరాకీ ఉన్న మన చేనేత ఉత్పత్తులకు రక్షణ, నేతన్నలకు అండగా నిలబడాల్సిన బాధ్యత ప్రభుత్వాలదే.