విశ్వనగరంగా మారిన మన హైదరాబాద్‌ శివార్లలో హైస్కూల్‌ వయస్సు విద్యార్థులు స్మార్ట్‌ఫోన్‌లో అశ్లీల సినిమాలు చూసి ప్రభావితులై తోటి విద్యార్ధినిపై అత్యాచారం చేశారని వార్త చూసాం! బెంగుళూరులో విద్యార్థుల బాగ్‌లు చెక్‌ చేస్తే డ్రగ్స్‌, గర్భ నిరోధ సాధనాలు దొరికాయట. ఓ పబ్‌లో అమ్మాయి రేప్‌ కేసులో మైనర్లు పట్టుబడటం ఇంకా మనం మరిచిపోలేదు. ఇలాంటి అనేక సంఘటనలలో స్కూల్‌ కెళ్లే విద్యార్థులే పాత్రధారులు కావడం ఆందోళన కలిగించే అంశం.ఉపాధ్యాయులు కూడా తమ ప్రయివేటు సంభాషణల్లో విద్యార్థులలో పెరుగుతున్న తాగుడు, గంజాయిలాంటి మత్తు పదార్థాల వాడకాల గురించి, నేరప్రవృత్తి గురించి ఆవేదన వ్యక్తం చేస్తున్నారు. అపరిపక్వ వయస్సులోనే శృంగార నీలి చిత్రాలు అందుబాటులోకి రావడంతో వాళ్ళ దృష్టి వక్రీకరించి స్కూళ్లలో పలు సమస్యలు వస్తున్నాయని వాపోతున్నారు. వాళ్ళను సన్మార్గంలో పెట్టడం తమశక్తికి మించిన పనవుతోందని, ఈ సమస్యను ఎలా అధిగమించాలో బోధపడడంలేదని సతమతమవు తున్నారు. తల్లిదండ్రులయితే తమ పిల్లల భవిష్యత్తు గురించి హడలెత్తిపోతున్నారు.
ఈ నేపథ్యంలో ఇటీవల తెలంగాణ రాష్ట్రంలో వచ్చిన ఒక సర్వే రిపోర్టు మరింత ఆందోళన కలిగిస్తోంది. ''15 ఏండ్లకు పైబడిన వారిలో 90శాతం మంది పలురకాల మద్యం తాగుతున్నారు. కల్లు, బీరు, విస్కీ మొదలైన వాటితో మొదలై చివరకు గంజాయి, డ్రగ్స్‌కు బానిసలవుతున్నారు. ఇది చాలా ఆందోళనకరమైన విషయమని, తెలంగాణలో పరిమితికి మించి మద్యం వినియోగం జరుగు తోందని'' ఫోరమ్‌ ఫర్‌ గుడ్‌ గవెర్నెన్స్‌ ప్రతినిధి పద్మనాభ రెడ్డి ప్రకటించారు. పంజాబ్‌లో ఏ విధంగా యువత డ్రగ్స్‌కు బానిసలు అయ్యారో ఆ దారిలోనే తెలంగాణ నడుస్తోందని ఆయన వివరించారు. ఇక మన పొరుగు తెలుగు రాష్ట్రం గంజాయి అక్రమ రవాణాలో టాప్‌లోకి చేరి, తెలంగాణకు ఏ మాత్రం తీసిపోలేదు.
ఈ విధంగా రేపటి పౌరులు రకరకాల వ్యసనాలకు బలవుతుంటే, వాళ్ళను రక్షించుకోవడం ఎలా? అనే ప్రశ్న మన ముందు భూతంలా నిలబడివుంది. ఇదొక తల్లిదండ్రులు, ఉపాధ్యాయులు మాత్రమే ఎదుర్కొంటున్న సమస్యకాదు. యావత్‌ పౌరసమాజం ఆందోళన చెందుతోన్న వాస్తవానికి ప్రభుత్వమే ఈ సమస్యపై స్పందించి చర్యలు తీసుకోవాలి. కానీ మద్యం వ్యాపారంతో వచ్చే ఆదాయం మీదనే ఆధారపడుతోన్న ప్రభుత్వాలు అలాంటి నియంత్రణా చర్యలు తీసుకుంటాయని ఆశించలేం.
ఈ పరిస్థితుల్లో అంటే పౌర సమాజమే నడుం బిగించాలి. ముందుగా ఈ సమస్యకు మూల కారణాలను అన్వేషిస్తే కానీ పరిష్కార మార్గాన్ని కనుక్కోలేం. విద్యార్థులను ప్రభావితం చేస్తున్నవాటిలో 1. విద్యావ్యవస్థ 2. సమాజం 3. ప్రభుత్వ విధానాలు అనేవి ప్రధానమైనవిగా మనం వర్గీకరించుకోవచ్చు. మొదటిదాన్ని పరిశీలిస్తే... 1991లో ప్రపంచీకరణ విధానాలు ప్రవేశ పెట్టాక విద్య భవిష్యత్తు తరాలను తీర్చిదిద్దే రంగంగా కాక, మార్కెట్‌ అవసరాలను తీర్చే యంత్రాల ఉత్పత్తి కేంద్రంగా మారిపోయింది. క్రమంగా విద్యలో ప్రభత్వ జోక్యం తగ్గుతూ, ప్రయివేటు రంగానికి ప్రాధాన్యత పెరుగుతూ వచ్చింది. నిరుపేద వర్గాల పిల్లలకు ప్రభుత్వ స్కూళ్ళు, కాలేజీలు, ధనిక వర్గాలకు ప్రయివేటు, కార్పొరేట్‌ విద్యాలయాలు అందుబాటులోకి వచ్చాయి. ఆ క్రమంలో నేడు ప్రయివేట్‌ యూనివర్సిటీలు కూడా పెట్టుకుని చేసే కోట్ల రూపాయల వ్యాపారంగా విద్యారంగం తయారైంది. ఉద్యోగాల కోసమే విద్య అనేది సిలబస్‌గా మారిపోయింది. చిన్న నాటినుండి నైతిక విలువలు, సామాజిక అవగాహన, సంస్కృతి పెంపొందించడానికి తోడ్పడే సోషల్‌, సైన్స్‌ లాంటి సబ్జెక్టుల ప్రాధాన్యత వెనకపట్టు పట్టింది. విద్యార్థులలో ర్యాంకుల కోసం అమానుషమైన పోటీకి ప్రయివేట్‌ విద్యా సంస్థల వాళ్ళు బోధనా పద్ధతులను రూపొందించారు. ఆ విధంగా ఎంతో సహజ సిద్ధంగా, ఆడుతూ పాడుతూ సంపూర్ణ మానవులుగా ఎదగాల్సిన విద్యార్థుల స్థానంలో, ఒకటి... రెండు... మూడు... అంటూ ర్యాంకులు సాధించి తీరాల్సిన యంత్రాలలాంటి విద్యార్థులను ప్రవేశపెట్టారు. ఆ విధంగా కౌమార్య దశలోనే విద్యార్థులు తీవ్ర ఒత్తిడికి గురవుతున్నారు. ప్రపంచీకరణ ఫలితంగా ''మెకానికల్‌ విద్యావిధానాన్ని'' పాలకులు ప్రవేశ పెట్టారు. ఆ విధంగా పిల్లల సహజ వ్యక్తిత్వవికాసం ఆంతరంగికంగా ధ్వంసమై వికృత పరిణామాలకు దారితీస్తోంది.
సమాజ పరంగా చూస్తే గత మూడు దశాబ్దాలలో వచ్చిన సమాచార విప్లవం ఫలితంగా మన దేశ ప్రజలకు ఇంటర్నెట్‌, ఇరవైనాలుగు గంటల చానళ్లు, స్మార్ట్‌ టీవీలు, సెల్‌ఫోన్‌లు, పేస్‌బుక్‌, వాట్సాప్‌ లాంటి సోషల్‌ మీడియా అందుబాటులోకి వచ్చాయి. మన రోజువారీ జీవితంలోని అవసరాలన్ని సెల్‌ఫోన్‌తోనే గడుపుకునే రోజులొచ్చాయి. అనివార్యంగా విద్యార్థులకు కూడా సెల్‌ఫోన్‌ అందుబాటులోకి వచ్చింది. రిలయన్స్‌ అంబానీ మొదట్లో ''దునియా తేరి ముట్టి మే'' అంటూ సెల్‌ ఫోన్‌కు ప్రకటనలు ఇచ్చేవాడు. నేడు అదే నిజమైంది. చిన్న పిల్లాడి నుంచి కూడా ఏది దాచి పెట్టలేని పరిస్థితి. వాళ్ళ సహజ కుతూహలం కొద్దీ వాళ్ళ కిష్టమొచ్చిన సైట్‌లను ఓపెన్‌ చేసుకుని చూసుకుంటున్నారు. దీన్ని నిరోధించడం ఎవరి తరం కాదు. సామాజికంగా వచ్చిన ఈ సాంకేతిక మార్పుల ప్రభావం ప్రజల మీద విపరీతంగా ఉంది. మన దేశానికే ప్రత్యేకమైన గత కాలపు సంస్కృతి, విలువలు ఈ సమాచార విప్లవ దాడిలో పేక మేడల్లా కూలిపోతున్నాయి. భార్య భర్తల మధ్య సంబంధాలు, కుటుంబ వ్యవస్థ కుదేలవుతోంది. స్త్రీ, పురుషుల మధ్య సంబంధాలు, వివాహబంధం పునర్నిర్వచించ బడుతోంది. సామ్రాజ్యవాద చొరబాటు అన్ని రంగాలను కబళిస్తూ సాంస్కతిక రంగంలో కూడా తనకున్న ఆధునిక సాంకేతికశక్తితో తన క్షీణ సంస్కృతిని ప్రవేశ పెడుతోంది. సహజంగానే కౌమార్యం, యుక్త వయస్సులోగల పిల్లలు తప్పుడు ప్రభావాలకు ఆకర్షితులై బలైపోతున్నారు. సామ్రాజ్యవాద పెట్టుబడికి ఊడిగం చేస్తోన్న పాలకులుకూడా ఈ ధోరణికి అన్ని రకాల అండదండలిస్తూనే పైకి మన సంస్కృతి, విలువలు మంటగలుస్తున్నాయని శోకాలు పెడుతున్నారు.
నేడు విద్యారంగంలో ఇటువంటి సాంస్కృతిక సంక్షోభం ఏర్పడడానికి, స్కూలు స్థాయిలోనే పిల్లలు దారితప్పడానికీ ప్రభుత్వం అనుసరిస్తోన్న విధానాలకూ సంబంధం ఉంది. మద్యం అమ్మకాలతోనే ఆదాయాన్ని పెంచుకోవాలనే ప్రభుత్వ విధానం కూడా నేటి దుస్థితికి కారణం. పిల్లలు, పెద్దలు చెప్పే మాటల నుండి నేర్చుకునే దానికంటే వాళ్ళను అనుకరించి నేర్చుకుంటారని అంటారు. అందుకే ''ఆవు చేలో మేస్తుంటే దూడ గట్టున మేస్తుందా'' అనే సామెత వచ్చినట్టుంది. తన చుట్టూరా అందరు తాగడం, అటు సినిమాలో తాను అభిమానించే హీరో తాగడం, సాటివాళ్ళు తాగడంలాంటి వాతావరణంలో పిల్లలు చిన్నప్పుడే మొదలెట్టడంలో ఆశ్చర్యమే ముంది!? తాగుడు తమ సంస్కృతి, జీవన విధానంలో భాగమంటూనో, కల్లు లాంటి పానీయాలు తాగడం ఆరోగ్యానికి మంచిదంటూనో పిల్లలకు అలవాటు చేసే వారు కూడా ఉన్నారు. దాని ఫలితంగా దేశంలో అరుణాచల్‌ ప్రదేశ్‌లోని 15లక్షల జనాభాలో సుమారు 7.6 లక్షలమంది మద్యం తాగడంతో అది దేశంలో మొదటిస్థానంలో ఉండగా, రెండవ స్థానంలో తెలంగాణ ఉంది. తెలంగాణలో 15 నుండి 49 ఏండ్ల మధ్య వయస్సుగల వారిలో యాభై అయిదుశాతం మంది మద్యపానం చేస్తున్నారని జాతీయ కుటుంబ ఆరోగ్య సర్వే(2019-21) వివరాలు తెలుపు తున్నాయి. గ్రామీణ ప్రాంతాలలో ఈ అలవాటు అధికంగా 62శాతం ఉందిట! నేడు హైస్కూల్‌ స్థాయి పిల్లలు తాగి బడికి వస్తున్నారంటే దానిలో ఆశ్చర్యమేముంది.
మన బావితరాలు రకరకాల వ్యసనాలకు లోనవుతూ నిర్వీర్యం అవుతుంటే ఎంతో ఆందోళన చెందుతున్నాం. మన పిల్లలను విద్యా వ్యవస్థ ద్వారా చదువు నేర్పించి ఉత్తమ పౌరులుగా తీర్చి దిద్దాల్సిన ప్రభుత్వం ఆ బాధ్యతనుండి తప్పించుకుని ప్రయివేటు రంగానికి విద్యను అప్పగించింది. తన ఆదాయం కోసం మద్యం వినియోగాన్ని నియంత్రించకుండా విచ్చలవిడిగా ప్రోత్సహిస్తోంది. సామ్రాజ్యవాదానికి గులాంగిరి చేస్తూ దానితాలుకు విష సంస్కృతికి అన్ని ద్వారాలు తెరిచేసింది. మరోవైపు మధ్యయుగాలనాటి తిరోగమన భావజాలాన్ని విద్యావ్యవస్థలో జొప్పించి విద్యార్థులలో మతోన్మాద భావాలు నింపే ప్రయత్నం చేస్తోంది. అందువలన మనపిల్లల సవ్యమైన ఎదుగుదలకు, భవిష్యత్తుకు ఈ ప్రభుత్వం ఎటువంటి బాధ్యత వహించదని ముందుగా మనం గుర్తించాలి. ఆ ప్రభుత్వ విధానాల వల్లే ఈ దుస్థితికి చేరామనేది గ్రహించాలి.
ఒక వైపు తిరోగమన ఫ్యూడల్‌ సంస్కృతి, మరోవైపు సామ్రాజ్యవాద విష సంస్కృతి దాడిచేస్తున్న నేటి సందర్భంలో తల్లిదండ్రులుగా, ప్రజలుగా, పౌర సమాజంగా వీటన్నిటికీ వ్యతిరేకంగా పోరాడాల్సిన బాధ్యత మన మీద ఉంది. విద్యార్థులను సామాజిక బాధ్యతగల ఉత్తమ పౌరులుగా, ఆరోగ్యకరమైన అలవాట్లు, జీవనశైలి గల వారీగా తీర్చిదిద్దే విద్యావిధానం కోసం ఉద్యమించాలి. ఫ్యూడల్‌, సామ్రాజ్యవాద భావ జాలాలకు వ్యతిరేకమైన శాస్త్రీయ విద్యను డిమాండు చేయాలి. విద్య ప్రయివేటీకరణను వ్యతిరేకించాలి. మద్యంతో కలిగే దుష్ఫలితాలను, డ్రగ్స్‌ వినియోగంతో కలిగే ప్రమాదాలను వివరిస్తూ సమాజాన్ని చైతన్యం చేయాలి. దానికోసం ఒక ఉద్యమాన్నే నడపాలి. ఈ విధంగా ప్రభుత్వ విధానాలతో తలపడకుండా పునాది స్థాయిలో మనపిల్లల భవిష్యత్తును కాపాడుకోలేమని స్పష్టమవుతోంది. ఇదొక అనివార్యమైనా వాయిదా వేయలేని యుద్ధం! దీనిలో ప్రతిఒక్కరు భాగస్వాములు కావాలి. అన్ని ప్రగతిశీల విద్యార్థి సంఘాలు, పౌర ప్రజా సంఘాలు ఈ మహత్తర ప్రజా ఉద్యమానికి సారధ్యం వహించాలి.
-సత్య భాస్కర్‌,
9848391638